اینترلوکین-6 انسانی

اینترلوکین شش / اینترلوکین-6 (IL6/IL-6)، یک سایتوکاین چند عملکردی است که پاسخ های ایمنی و واکنش های فاز حاد را تنظیم کرده و نقش بسیار مهمی در مکانیسم دفاعی میزبان دارد.این پروتئین توسط سلول¬های مختلف مانند ماکروفاژها، سلول های T کمک کننده، لنفوسیت های B و آستروسیت ها تولید می شود و در طیف وسیعی از بافت ها فعالیت کرده و با توجه به ماهیت سلولِ هدف، فرآیندهایی مانند القای رشد، مهار رشد و تمایز سلولی را اعمال می¬کند. IL-6 در فرآیندهای مختلف دخالت دارد، این فرآیندها عبارتند از: 1- القای تمایز سلول¬های B و تولید بیشتر آنتی بادی، 2- القای پروتئین های فاز حاد در سلول های کبدی، 3- افزایش رشد سلول های میلوما/پلاسماسیتوما/هیبریدوما، 4- القای بیان IL-2 و گیرنده IL-2، 5- تکثیر و تمایز سلول های T، 6- مهار رشد سلولی در رده های سلولی خاصی از لوسمی میلوئید و القای تمایز آنها به ماکروفاژ، 7- القای رشد سلول های مزانشیمی، 8- القای تمایز نورونی سلول های فئوکروموسیت و 9- القای رشد کراتینوسیت ها. برای اولین بار، تولید غیرطبیعی IL-6، به فعالیت سلول های Bپلی کلونال همراه با تولید اتوآنتی بادی در بیماران مبتلا به میکسومای قلبی (تومور اولیه و غیر سرطانی قلب) نسبت داده شد. بنابراین پیشنهاد شد که IL-6 ممکن است در آسیب زایی بیماری های مختلف نقش داشته باشد. لذا اندازه گیری مقادیر IL-6 در سرم و سایر مایعات بدن، جزئیات بیشتری را در ارتباط با شرایط بیماری زا فراهم می کند. برای مثال، مایعات بدن بیمارانی با عفونت های موضعی باکتریایی یا ویروسی (عفونت با باکتری های گرم مثبت یا منفی)، حاوی مقادیر بسیار بالایی از IL-6 فعال می باشد. در حال حاضر، مقادیر IL-6 به عنوان یک سایتوکاین گزارشگر برای تشخیص عفونت داخل مایع آمنیوتیک استفاده می شود. همچنین مقادیر بالای این سایتوکاین، در گردش خون بیماران مبتلا به میکسومای قلبی، بیماری کاسلمن (Castleman، بیماری بسیار کمیاب همراه با درگیری غدد لنفاوی)، روماتوئید آرتریت، گاماپاتی IgM و سیروز کبدی گزارش شده است. در پلاسمای بیماران مبتلا به پسوریازیس، گلومرولونفریت مزانشیمی تکثیری نیز مقادیر افزایش یافته IL-6 مشاهده شده است. از سوی دیگر، در بیماری های نئوپلاستیک مانند میلومای چندگانه، سرطان سلول کلیوی و انواع تومورهای جامد مقادیر بالایی از IL-6 وجود دارد. IL-6 در القای پروتئین های فاز حاد و تب نقش بسیار مهمی دارد و مقادیر افزایش یافته آن در سرم افرادی با سوختگی های شدید، شوک سپتیک و آرتریت التهابی و در سرم و ادرار افرادی که پیوند کلیه را پس زده اند گزارش شده است.اینترلوکین ۶ با پاسخ بیش‌از‌حد سیستم ایمنی ارتباط دارد. بیماری که با طوفان سیتوکین درگیر شده باشد، ممکن است دچار افزایش ضربان قلب و تب و افت فشارخون شود. جدا از افزایش اینترلوکین ۶، ممکن است سطح مولکول‌هایی مانند اینترلوکین ۱، اینترفرون گاما، پروتئین واکنشی C و فاکتور نکروز توموری آلفا نیز در بدن افزایش یابد. درصورت بروز، این طوفان‌ها چند روز پس از عفونت آشکار می‌شوند؛ اما هرچه زودتر پزشکان متوجه آن شوند و درمانش کنند، احتمال زنده‌ماندن بیمار بیشتر است. اگر تشخیص و درمان خیلی دیر انجام شود، ممکن است طوفان از کنترل خارج شده یا قبلا آسیب‌های زیادی وارد کرده باشد.