آزمایشات

VZV PCR

کد آزمایش
227
مورد استفاده
ردیابی سریع DNAی ویروس واریسلا زوستر در نمونه های بالینی، که برای تشخیص به موقع بیماری و انجام اقدامات درمانی مناسب ضروری است.
نام روش اندازه گیری
روش ارجح: PCR سایر روشها: 1. روش های سرولوژی نظیر Multiplex Flow Immunoassay (MFI)، Immunofluorescen
نام های مشابه
1. Varicella-Zoster VirusPCR 2. VZVReal-Time Polymerase Chain Reaction (PCR) 3. Herpes Zoster PCR (P
نوع نمونه
بر اساس منبع آلودگی باید نوع نمونه مورد استفاده تعیین شود، که شامل موارد زیر است: سرم یا پلاسما، ادر
حجم نمونه
نمونه های بیوپسی و تناسلی 1 سواب، مایعات بدن و پلاسما ml 1 و مایعات تنفسی ml 3
نگهداری نمونه
1. نمونه های مورد استفاده باید طی چند ساعت اولیه پس از نمونه گیری در دمای یخچال یا ºC 20- قرار داده شوند و از ذوب و فریز مکرر آنها تا زمان انجام مراحل بعدی آزمایش خودداری شود. 2. جهت حمل و نقل نمونه لازم است نمونه در شرایط سرد حمل شود.
حمل و نقل نمونه
زنجیره سرد
نیازهای همراه نمونه
سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.
راهنمای جمع آوری نمونه
1. لازم است نمونه گیری در شرایط استریل و در لوله های جمع کننده یا پلاستیکی استریل صورت گیرد و برای جمع آوری خون یا پلاسما از لوله های استریل حاوی ماده ضد انعقاد استفاده شود. 2. ماده ضد انعقاد مورد نیاز برای جمع آوری خون یا پلاسما می تواند EDTA یا سیترات باشد. 3. پس از نمونه گیری باید سرنگ و سر سرنگ در یک سطل ایمنی (Safety Box ) جمع آوری گردیده و سپس سوزانده شود. 4. از لوله های مخصوص و یکبار مصرف برای جمع آوری نمونه استفاده شود. 5. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، نمونه باید در شرایط خنک و سرد و طی کوتاه ترین زمان ممکن به آزمایشگاه ارسال شود. 6. سطوح کار باید همواره قبل از شروع و پس از پایان کار با دستمال آغشته به الکل 70% و یا وایتکس 10% تمیز شود.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
1. نمونه گیری نادرست و در شرایط غیر استریل. 2. قرار دادن نمونه در درجه حرارت بالا و ذوب و فریز مکرر نمونه. 3. در این آزمایش از نمونه های هپارینه نمی توان استفاده کرد (هپارین با غلظت بیش از 10 واحد در میلی لیتر سبب مهار PCR می شود). همچنین نمونه بیماران تحت درمان با هپارین نیز برای PCR مناسب نیست.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2. نمونه گیری باید در شرایط استریل انجام شود.
اطلاعات بالینی
ویروس واریسلا – زوستر (VZV)، یک ویروس DNA دار می باشد که جزء خانواده هرپس ویروسها بوده و می تواند مهره داران را آلوده کند. این ویروس عامل دو بیماری آبله مرغان و زونا است که عموماً آبله مرغان در کودکان و زونا در بزرگسالان دیده می شود. عفونت ویروسی از راه قطره های ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی منتقل می شود. بیماری آبله مرغان (واریسلا) در اثر عفونت اولیه با ویروس ایجاد می شود که معمولاً خفیف و بسیار مسری است و به طور عمده در کودکان مشاهده می شود. با بهبود علائم بیماری، ویروس در عقده عصبی پشتی پنهان شده و به صورت غیر فعال در می آید و ممکن است در سنین بالای 50 سال و نیز افرادی با ضعف سیستم ایمنی، ویروس دوباره فعال شده و منجر به ایجاد بیماری هرپس زوستر، معروف به زونا (Shingles) شود. اگر زن بارداری در نیمه اول دوران بارداری به آبله مرغان مبتلا شود، جنین او نیز دچار عفونت می گردد و اگر ابتلا به عفونت آبله مرغان در روزهای آخر بارداری باشد، به علت این که فرصت کافی جهت عبور آنتی بادی مادر از جفت و ایجاد ایمنی غیر فعال در نوزاد وجود ندارد و از طرفی پاسخ ایمنی نوزاد هم به اندازه ای نیست که بت
تفسیر
VZV یک ویروس هرپس انسانی است که عفونت اولیه توسط آن آبله مرغان (واریسلا) نام دارد و یک بیماری مسری است. ویروس پس از بهبود علائم، در عقده عصبی پشتی پنهان گشته و به صورت غیر فعال در می آید ولی در صورت فعال شدن مجدد ویروس مخفی شده، بیماری زونا ایجاد می شود. ابتلای مادر باردار به عفونت های ویروسی و از جمله ویروس واریسلا، بر حسب زمان و سن جنین می تواند عوارض پیچیده و برگشت ناپذیری بر سلامتی جنین داشته باشد. لذا تشخیص سریع عفونت مادر و جنین کمک بزرگی به پیشگیری از عوارض می نماید. PCR مثبت با ضریب اطمینان بالایی عفونت VZV مادرزادی را تأیید می کند ولی مستقیماً قادر به پیش گویی وجود سندروم آبله مرغان مادرزادی در بعد از تولد نیست لذا می بایست از طریق US و یا MRI اعضایی از جنین مانند دست ها و پاها و ساختمان مغز و چشم ها به دقت بررسی گردند. PCR منفی مایع آمنیوتیک به شکل مطلوبی قادر به رد بیماری است. پیشنهاد کلی این است که در تمام موارد عفونت آبله مرغان در مادر، اگر جنین در بررسی های اولیه نرمال است، در هفته های 8 تا 10 بعد از عفونت، مادر مجدداً بررسی گردد.
احتیاط ها
• هپارین در مقادیر بالا در این آزمایش تداخل ایجاد می کند. • نمونه گیری و جداسازی پلاسما یا سرم در شرایط غیر استریل می تواند منجر به ایجاد نتایج مثبت کاذب گردد. • برای جلوگیری از ایجاد نتایج مثبت کاذب باید فضاهای مربوط به استخراج DNA، آماده سازی مواد مورد نیاز واکنش و فضای افزودن نمونه DNA به لوله PCR از هم جدا باشند.