کد آزمایش
39
مورد استفاده
1. تست غربالگری اولیه برای تشخیص احتمالی تومورهای فئوکروموسایتوما. 2. تست غربالگری ثانویه برای تشخیص سایر تومورهای نوروژنیک مانند پاراگانگلیوما، نوروبلاستوما و گانگلیونوروبلاستوما که تولید کننده غیر طبیعی کاتکول آمین ها می باشند. 3. تایید نتایج مثبت متانفرین پلاسما
نام روش اندازه گیری
روش مرجع: کرماتوگرافی مایع- اسپکترومتری جرمی پشت سرهم (Liquid Chromatography-Tandem Mass Spectrometr
نام های مشابه
: Metanephrines free, urine، Fractionated metanephrines، Normetanephrines, urine، Free Metanephrine,
نوع نمونه
ادرار 24 ساعته، ادرار رندم
حجم نمونه
برای ادرار رندم ( تصادفی) 10 ml و برای ادرار 24 ساعته 50 ml
نگهداری نمونه
1. از قرار دادن نمونه در معرض نور آفتاب اجتباب گردد. 2. ترجیحاً نمونه ادرار را تا زمان آزمایش در یخچال (◦c 8-2) نگاه دارید و pH ادرار را در حد 4 تنظیم کنید. 3. نمونه ادرار در یخچال به مدت 7 روز و در فریزر (◦c 20- ) تا 14 روز پایدار است.
حمل و نقل نمونه
زنجیره سرد
نیازهای همراه نمونه
سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.
راهنمای جمع آوری نمونه
1. بیمار باید هوشیار باشد. 2. بسیاری از داروها منجر به تداخل در نتایج آزمایش می شوند. بنابراین در صورت استعمال دارو توسط بیمار آن را در برگه آزمایش ثبت نمایید. 3. برای جمع اوری ادرار 24 ساعته از ظروف پلاستیکی استاندارد و تمیز استفاده شود و برای جداسازی نمونه ادرار جهت آنالیز، از ویال ها یا لوله های پلاستیکی تمیز، شفاف و یکبار مصرف استفاده شود. 4. جهت تهیه ادرار 24 ساعته، 25 ml (کودکان زیر 5 سال 15 ml) ماده نگاهدارنده اسید استیک 50 درصد یا 10 gr (کودکان زیر 5 سال3 gr ) اسید بوریک و یا 10-15 ml اسید کلریدریک 6 مولار را به ظرف جمع آوری اضافه می کنید. و 50 ml ادرار 24 ساعته را برای انجام ازمایش جدا کنید. 5. جهت تهیه ادرار رندم نیاز به ماده نگاه دارنده نمی باشد. 6. در مورد ادرار 24 ساعته، حجم آن را یادداشت نمایید. 7. ادرار جمع آوری شده را در تا زمان آزمایش در یخچال قرار دهید.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
1. جمع آوری ادرار 24 ساعته در ظروف کثیف و آلوده و غیر استاندارد مورد قبول نمی باشد. 2. نمونه ادراری که به مدت زیاد در دمای اتاق مانده باشد مورد قبول نمی باشد. 3. ذوب و فریز مکرر نمونه مورد قبول نمی باشد.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1. ترجیحاً بیمار چهار ساعت ناشتا باشد. 2. تمامی غذاهای حاوی متیل گزانتین ( مانند چای و قهوه) به مدت 24 ساعت قبل از آزمایش نباید مصرف شوند. 3. یکسری از داروها در نتایج آزمون تداخل ایجاد می کنند. برای مثال داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، لبتالول یا سوتالول. بنابراین در صورت امکان و تحت نظر پزشک متخصص، یک هفته قبل از انجام آزمایش از مصرف این دارو ها اجتباب گردد.
اطلاعات بالینی
• یکسری از داروها در نتایج آزمون تداخل ایجاد می کنند. برای مثال داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، لبتالول یا سوتالول. بنابراین در صورت امکان و تحت نظر پزشک متخصص، یک هفته قبل از انجام آزمایش از مصرف این دارو ها اجتباب گردد. • از آنجایی که ترشح فئوکروموسیتوم معمولاً اپیزودیک (مقطعی) است، سطح کاتکول آمین پلاسما در پریودهای بدون علامت بیمار ممکن است طبیعی باشد در حالی که احتمالاً متانفرینهای توتال ادراری که در 24 ساعت جمعآوری شدهاند غیرطبیعی باشد. • از سوی دیگر یک تومور میتواند به صورت متناوب فعال باشد. آنالیز نمونههای ادرار 24 ساعت برای کاتکول آمینها، VMA و متانفرینها نسبت به ادرار راندوم ارجح میباشند.
تفسیر
لغت تجمیعی متانفرینها شامل متانفرین و نورمتانفرین میشود که به ترتیب متابولیتهای O - متیله شدة کاتکول آمینهای اپینفرین و نوراپینفرین هستند. نئوپلاسمهای مترشحه کاتکول آمینها که عمدتاً از مدولای آدرنال منشأ میگیرند عبارتند از فئوکروموسیتوما، پاراگانگلیوما و نوروبلاستوما. اندازهگیری متانفرینها برای تشخیص فئوکروموسیتوما حساس بوده و در این بین، حتی استفاده از نسبت متانفرین به کراتینین در ادرار ممکن است بهتر هم باشد. افزایش سطح متانفرین/ نورمتانفرین در بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم و تومورهای مشتق از سلول های تاج عصبی (Crest cells) یافت می شود. افزایش متانفرین های ادرار در بیماران مبتلا به فشار خون بالا (بدون فئوکروموسیتوم یا تومورهای دیگر) شناسایی شده است. تعیین کمیت ممکن است در تشخیص این بیماران از بیماران با علائم ناشی از تومور (فئوکروموسیتوم) کمک کند.
احتیاط ها
• داروهایی که ممکن است سطح کاتکول آمینهای ادرار را بالا ببرند عبارتند از الکل، آمینوفیلین، کافئین، کلرال هیدرات، مصرف طولانی مدت کلونیدین، مواد حاجب رادیوگرافی حاوی ید، دیسولفیرام، اپینفرین، اریترومایسین، انسولین، ضد افسردگی های سه حلقه، متیل دوپا، اسیدنیکوتینیک، نیتروگلیسرین، کینیدین، ریبوفلاوین و تتراسایکلین. • داروهایی که ممکن است سطح کاتکول آمینها را کاهش دهند گوانتیدین، رزرپین و سالیسیلات¬ها هستند. • در جمعآوریهای ادرار، تخمین کمتر یا بیشتر زمان جمعآوری نمونه ادرار همچنان مشکلساز باقی مانده است. • احتمال نتایج منفی کاذب ادراری وجود دارد مثل تداخل با متیل گلوکامین که از آن به عنوان کنتراست در رادیوگرافی استفاده میشود. • نتایج مثبت کاذب ادراری هم محتمل خواهد بود که نتایج باید با تکرار آزمایش، عکسبرداری یا سایر موارد (مثل کاتکول آمینها و VMA ادراری) تأیید شود. • استرس و ورزش شدید و اضطراب حاد هم ممکن است سبب بالا رفتن این مواد و نتایج مثبت کاذب ادراری شوند.