کد آزمایش
82

مورد استفاده
1- پایش غلظت کل تاکرولیموس خون در طی درمان جهت جلوگیری از رد پیوند به خصوص به افرادی که سوبسترایCYP3A4 ، مهارکننده یا القاکننده تجویز می گردد. 2- تعدیل دوز دارو برای بهینه سازی مهار سیستم ایمنی و به حداقل رساندن سمیت دارو. 3- ارزیابی سازگاری دارو با بدن بیمار.
نام روش اندازه گیری
روش مرجع : High-Performance Liquid Chromatography/Tandem Mass Spectrometry (HPLC-MS/MS) روش ارحج :
نام های مشابه
تاکرولیموس، Prograf، FK506

نوع نمونه
خون کامل هپارینه یا EDTA دار
حجم نمونه
ml 3
نگهداری نمونه
نمونه در ◦c4 و ◦c20- تا 14 روز پابدار است.
حمل و نقل نمونه
زنجیره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
1- نمونه خون را سانتریفیوز نکنید. 2- انتقال نمونه به لوله ها یا تیوپ های مخصوص به تست. 3- نمونه باید در یخچال یا فریزر نگهداری شود. 4- فرم درخواستی از بیمار به صورت مکتوب تهیه گردد.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1- خونگیری بلافاصله قبل از دوز زمانبندی شده صورت گیرد. 2- نیاز به ناشتایی نمی باشد.

اطلاعات بالینی
• محدوده درمانی به نمونه هایی که بلافاصله قبل از دوز صبحگاهی (am) گرفته شود اطلاق می گردد. نمونه گیری در سایر زمان ها نتایج بالاتری را منجر می شود. • برای نمونه هایی که در دمای اطاق قرا می گیرند آنالیز سیرولیموس را نمی توان انجام داد. در صورت درخواست هر دو توسط پزشک، تنها جواب تاکرولیموس را گزارش می کنید.
تفسیر
اکثر افراد پاسخ مناسبی به درمان با تاکرولیموس در سطوخ خونی ng/ml 15- 5 می دهند. محدوده درمانی مناسب ممکن است با نوع پیوند، پروتکل تست و دستورالعمل ها متفاوت باشد. محدوده درمانی بر پایه زمان نمونه گیری استوار است ( بلافاصله قبل از دوز زمانبندی شده). در سایر زمانها نتایج بالاتری حاصل می شود. در سنجش اختصاصی تاکرولیموس واکنش متقاطع با سیکلوسپورین، متابولیت های سیکلوسپورین، سایرولیموس و متابولیت های سایرولیموس ایجاد نمی شود. نتایج حاصل از روش کروماتوگرافی مایع- طیف سنجی جرمی ( MS/MS-LC) در حدود 30 درصد کمتر از روش ایمو نو اسی است.
احتیاط ها
1- افزایش پروتئین، بیلی روبین، تری گلیسرید در نتایج تداخل ایجاد می کند. 2- یکسری از داروها باعث افزایش کاذب در نتایج تست می گردند که عبارتند از : استامینوفن، آمیکاسین، آزیترومایسین، کاربامازپین، سفازولین، سایمیتیدین، سیکلوسپورین، دیگوکسین، اریترومایسین، فلوکونازول، فروسماید، جنتامایسین، آسیکلوویر، کتوکونازول، لیدوکائین، نیفدیپین، پنی سیلین، پردنیزون، فنوباربیتال، فنی توئین، رانیتیدین، توبرامایسین، سولفومتوکسازول، والپوریک اسید، وارپامیل، گانسیکلوویر و سفتریاکسون.